اطلاعات عمومی ارتودنسی
مواردی که دانستن آنها در حین ارتودنسی ضروری است.
کشیدن دندان در ارتودنسی
کشیدن دندان در ارتودنسی برای بسیاری از متقاضیان درمان ارتودنسی، مبهم است. شاید از نظر بیماران انجام این کار غیر معقول به نظر برسد اما زمانی که فرد با تراکم و ازدحام دندان در دهان مواجه باشد و در داخل دهان فضای کافی برای هدایت دندان‌ها به جای اصلی وجود نداشته باشد، لازم است یک الی چند دندان کشیده شود.
پزشک معالج با بررسی کامل دندان‌ها و به کمک تصاویر رادیولوژی تصمیم می‌گیرد که آیا ضرورتی در کشیدن دندان برای ارتودنسی وجود دارد یا خیر. چنانچه در قوس دندانی فضای کافی وجود نداشته باشد و يا اگر دندان نهفته‌ای داشته باشيد، کشیدن دندان به احتمال زیاد انجام می‌شود. به هم فشردگی دندان‌ها گاهی آن‌قدر شدید است که تمام دندان‌ها در قوس جا نمی‌شوند و بنابراین کشیدن دندان لازم می‌باشد. به علاوه باید توجه داشت که فضای خالی ناشی از کشیدن دندان‌ها طی درمان ارتودنسی کاملاً بسته می‌شود.
جرمگیری قبل از ارتودنسی
پزشک معالج ترجیح می‌دهد که قبل از چسباندن براکت‌ها روی دندان‌ها، بیمار ابتدا جرمگیری کند و سپس ارتودنسی انجام بشود. اگر قبل از نصب براکت‌ها جرمگیری صورت نگیرد و با وجود جرم روی دندان ارتودنسی انجام شود دندان‌ها مستعد پوسیدگی می‌شوند.
جرمگیری به بهداشت دهان و دندان کمک می‌کند و تمیز کردن دندان‌های ارتودنسی شده را راحتتر می‌کند. جرم‌ها علاوه بر دندان برای لثه و بافت نگهدارنده دندان نیز مضر هستند.
درد یا لقی دندان‌ها
ابتدای شروع درمان یا پس از تنظیمات دوره‌ای ممکن است مقداری ناراحتی روی دندان‌های خود حس کنید. ما پیشنهاد می‌کنیم که طی روزهای نخست تا عادت کردن به دستگاه‌ها غذاهای نرم بخورید. قرقره کردن آب نمک گرم نیز می‌تواند به میزان دو بار در روز کمک‌کننده باشد.طبیعی است که دندان‌ها در خلال ارتودنسی مقداری لق شوند. این امر در واقع نشان‌دهنده حرکت کردن آن‌هاست. با این وجود در صورت مشاهده لقی بیش از اندازه دندان‌ها حتماً با دندانپزشک تماس بگیرید.
اقدامات لازم در صورت شکستن براکت یا سیم ارتودنسی
هنگامی که براکت و سیم ارتودنسی در دهان شما قرار داده می‌شود، دستورالعملی برای مراقبت از آن نیز به شما ارائه می‌شود تا از بروز مشکلاتی مانند شکستن براکت یا درآمدن سیم ارتودنسی جلوگیری شود. با این حال ممکن است به هر دلیل مشکلاتی برای براکت ایجاد شود.
اولین کاری که باید انجام دهید این است که با دندانپزشک خود تماس بگیرید و شرایط را به او توضیح دهید تا مشخص شود آیا لازم است بلافاصله به او مراجعه کنید و یا می‌توانید تا فرا رسیدن وقت بعدی خود منتظر بمانید. بسته به این که کدام براکت شکسته یه چه اتفاقی برای سیم‌ها افتاده است، دندانپزشک مشخص می‌کند باید چه کار کنید.
موم‌ارتودنسی
موم ارتودنسی به طور معمول به عنوان موم دندان یا تسکین دهنده شناخته می‌شود. این موم معمولاً برای افرادی که تازه ارتودنسی کرده‌اند و اغلب مقداری ناراحتی در قسمت داخلی گونه و زبان به واسطه‌ی براکت‌ها دارند مورد استفاده قرار می‌گیرد. گاهی اوقات سیم‌ها شل شده و یا قلاب‌ها به دهان آسیب می‌رسانند که منجر به ایجاد نقاط قرمز یا تاول می‌شود و خوردن را بسیار دشوار می‌کند. زمانی که یک زخم ایجاد می‌شود بیشتر از یک هفته طول می‌کشد تا بهبود یابد. موم ارتودنسی راه حل این زخم‌های جزئی اما بسیار دردناک است.
موم ارتودنسی با ایجاد یک مانع بین براکت فلزی یا سیم و بافت نرم دهان باعث خوب شدن زخم‌ها و بریدگی‌ها شده و از ایجاد زخم‌های جدید جلوگیری می‌کند. با گذشت زمان، پوست درونی دهان سفت شده و با براکت‌ها سازگار می‌شود و شما دیگر نیازی به استفاده از موم ندارید یا ممکن است خیلی کم به استفاده از آن نیاز داشته باشید.
به طور کلی موم ارتودنسی توسط دندانپزشک معالج هنگام نصب براکت‌ها ارائه می‌شود. موم‌ها را به راحتی می‌توانید همراه خود داشته باشید تا در مواقع لزوم از آن استفاده نمایید.
الاستيك (كش) در ارتودنسي
الاستيك‌ها قسمت بسيار مهمي در درمان ارتودنسي ثابت هستند كه دندان‌هاي هر دو فك را همزمان رو به جلو یا عقب حركت مي‌دهند. گاهی اوقات دندانپزشک معالج برای حرکت دادن دندان‌ها به موقعیت مناسب، علاوه بر سیم به نیروی اضافه‌ی الاستیک نیز احتیاج پیدا می‌کند. کش‌های ارتودنسی می‌تواند دندان‌های بالایی و پایینی را به سمت موقعیت مناسب به حرکت درآورده و تقريباً در تمامي كيس‌ها استفاده مي‌شوند.
متاسفانه گاهی اوقات بيماران بطور منظم الاستیک‌ها را استفاده نمی‌کنند كه باعث عدم نتيجه‌گيري ايده‌ال در درمان مي‌شود. الاستيك‌ها اكثراً بايد تمام وقت استفاده شوند و بيمار فقط جهت بهداشت و يا غذا خوردن مجاز به خارج كردن آن از دهان است و معمولاً هر روز بايد دو بار تعويض گردند. الاستيك‌ها سايزهاي متفاوتي دارند كه بر اساس صلاح‌ديد دندانپزشک معالج تجويز مي‌شوند. در ابتدای استفاده از الاستیک‌ها ممکن است کمی درد احساس کنید ولی با گذشت چند روز این درد و حساسیت از بین خواهد رفت.
طول درمان
طول درمان ارتودنسی برای همه افراد یکسان نیست و به عوامل مختلفی بستگی دارد. با این حال بسته به میزان مشکل، شرایط بیمار و سن بیمار این زمان متغیر است. اما هرچه سن بیمار بالاتر باشد دوره درمان به نسبت ممکن است طولانی‌تر باشد.
مراقبت‌های بعد از پایان درمان ارتودنسی
حفظ نظم دندان‌ها و تثبیت موقعیت آنان پس از پایان دوران درمان ارتودنسی معمولاً با استفاده از نگهدارنده یا ریتینر ارتودنسی انجام می‌شود. آماده‌سازی دستگاه نگهدارنده برای بیمار معمولاً در همان روزی آغاز می‌شود که ارتودنسی ثابت برداشته می‌شود. دندانپزشک معالج نگهدارنده‌ای را که برای شرایط شما بهتر است پیشنهاد می‌کند و بر اساس نوع نگهدارنده زمان و مدت استفاده از آن را معین می‌کند.
اگر از نگهدارنده استفاده نکنید، دندان‌هایتان به جایی که قبلاً بوده‌اند باز می‌گردند. دندان‌ها در استخوان آرواره ثابت نیستند. دندان‌ها توسط شبکه‌ای از بافت‌ها در جای خود نگه داشته می‌شوند. پس از آنکه دندان‌ها توسط دستگاه ارتودنسی جابه‌جا شدند، چندین ماه طول می‌کشد که این بافت‌ها در جایگاه جدید به درستی تنظیم شوند. بنابراین اگر می‌خواهید که لبخند جدیدتان را حفظ کنید، و تمام زمان و هزینه را که برای اصلاح آن به کار برده‌اید هدر ندهید، ضروری است که از ریتینر ارتودنسی استفاده کنید. نگهدارنده پس از درمان ارتودنسی نقش مهمی در موفقیت درمان، حفظ نتایج ارتودنسی و لبخند زیبای شما بازی می‌کند.
انواع نگهدارنده
نگهدارنده ثابت: سیم مخصوصی است که بعد از اتمام ارتودنسی پشت دندان‌های جلویی چسبانده می‌شود و به همین دلیل قابل مشاهده نیستند. این نگهدارنده موقعیت دندان‌های جلویی را بصورت تمام وقت حفظ می‌کند. برای رعایت بهداشت این سیم‌ها از همان نخ دندان‌های ارتودنسی استفاده می‌شود.
در صورت مواجهه با شکستن آن می‌بایست در اولین فرصت برای تعمیر شکستگی و جلوگیری از برگشت نامرتبی دندان‌ها به مطب دکتر معالج خود مراجعه کنید.
نگهدارنده متحرک: از پلاستیک شفاف ساخته می‌شود. از نوع ارتودنسی نامرئی است و ظاهری همانند الاینرها دارد. موقعیت دندان‌های قدامی و خلفی را بصورت همزمان حفظ می‌کند. مهم‌ترین فایده این نوع نگهدارنده این است که نامرئی است و هیچ سیمی در ظاهر آن دیده نمی‌شود. همچنین این نگهدارنده‌ها به راحتی برداشته می‌شوند.
میزان زمان استفاده در طول شبانه‌روز و طول مدت کلی استفاده از نگهدارنده برای هر بیمار بصورت جداگانه توسط دندانپزشک معالج مشخص می‌شود.
